Maandag 25 juli, deel 2

Gisterochtend erg vroeg opgestaan want Joe kwam ons om 8 uur ophalen om naar de muur te gaan. Hij was er inderdaad om 8 uur en wij gingen naar de muur. Het was een mooie rit over het platteland. Bij de muur aangekomen regende het al behoorlijk hard. Dit mocht de pret niet drukken, het was er erg mooi. We besloten met de kabelbaan naar boven te gaan. Je kunt ook lopen/klimmen maar afgezien nog van het feit dat dat best zwaar is, was het nu door de regen ook zo glad dat we dat niet aandurfden. Met de kabelbaan dus. Boven aangekomen gingen we lopen over de muur. We hebben er twee uur doorgebracht en Joe heeft ons zo ontzettend veel verteld, dat is niet na te vertellen. Over hoe de muur gebouwd is, waarom de muur gebouwd is, hoe het in de praktijk werkte, hoe de Mongolen probeerden de muur te overmeesteren, hoe de Chinezen probeerden dat tegen te houden, etc. etc. Het was echt indrukwekkend mooi en door de vele wolken was het er ook heel sprookjesachtend. Er zitten best veel hoogteverschillen in de muur en dat was af en toe best een beetje eng omdat alles glad was. Gelukkig hadden we onze stoere wandelschoenen aan en die hielden het perfect. Eigenlijk was het plan om met de glijbaan (soort rodelbaan) naar beneden te gaan maar dat ging door de regen niet door. We gingen met de kabelbaan weer terug. Dan loop je door een straatje van souvenier verkopers en dan ben je weer terug bij de auto. De kinderen wisten niet meer dat ze er al eerder waren geweest en die vonden het natuurlijk fantastisch. Een mooie belevenis.

Terug naar Beijing. Joe zette ons af bij het Olympisch park, bij de Watercube. We moesten van hem eerst maar wat eten, anders konden we niet zwemmen:-). In de wijde omgeving van de Watercube is niet veel te vinden. We moesten nog geld halen en dat was ongeveer een kilometer van de Watercube. Vlak naast de Watercube kan je wel je telefoon opladen, maar geen geld pinnen. Goed, we hadden geld gehaald, bij de MacDonalds een broodje gegeten en vervolgens op zoek naar de entree. We konden het nergens vinden. Wel kassahokjes waar we kaartjes konden kopen voor een rondleiding maar verder niet. Uiteindelijk hebben we een uur gezocht en toen vonden we een kassa voor het Waterpark in de Watercube. We kochten kaartjes (het eerste echt dure in China, 20 euro per kaartje, gelukkig waren we gewaarschuwd) en we gingen naar binnen. We hebben eest nog gekeken bij het Olympische bad, het oefenbad en het Springplank bad. Daarna naar Waterpret. We hebben geen foto's van onszelf binnen omdat het mij niet zo handig leek om mijn fototoestel mee te nemen naar binnen. Binnen zag ik trouwens wel veel mensen om mij heen die dat wel deden. Staan in het zwembad (echt in het water) te fotograferen met een toestel van bijna 800 euro. Ik durf dat dus niet. In het zwembad was het echt enorm druk. Als de kinderen in het golfslagbad aan het zwemmen waren kon ik ze onmogelijk terugvinden. Gelukkig was ik de enige blanke vrouw met blond haar, dus zij konden mij wel heel makkelijk vinden. We spraken steeds af waar ik ging zitten en dan moest ik maar afwachten tot ze er weer waren:-). Ik kon ze in ieder geval niet vinden. De volgende keer krijgen ze fluoriscerende oranje badmutsen op. Het was een hele ervaring op zich. Niet alleen de leuke glijbanen maar ook gewoon om te zien hoe het in China er in een zwembad aan toe gaat. Heel veel Chinezen kunnen niet zwemmen en dragen dus een zwemvest in het zwembad. Vind het een eng idee dat er vast ook heel veel rondlopen die niet kunnen zwemmen maar die geen zwemvest dragen. Ook heel veel kinderen die duidelijk niet konden zwemmen in water van 90 cm diep. Maar goed, wij kunnen gelukkig zwemmen. Het was echt een enorm complex. Eenmaal klaar zijn we naar buiten gegaan en op zoek naar een taxi. Gelukkig hadden we die heel snel. Natuurlijk keek de taxichauffeur wel heel bedenkelijk en leek hij niet te weten waar we naar toe moesten. Hij dacht er heel lang over na en uiteindelijk mochten we toch mee. We wisten al dat het een lange rit zou worden want we moesten heel Beijing door, rond spitstijd en het was toch 14 km. Uiteindelijk stonden we in een kwartiertje tijd (hij scheurde echt) en 2,5 euro lichter bij ons Guesthouse. Dat hadden we dus echt niet verwacht. Lekker gegeten in het Guesthouse in de tuin. Dat is echt lekker zitten zeg. Thuis ook maar zo'n tuin maken:-). Daarna vroeg naar bed. We waren echt moe.
Wat we de dag er na gingen doen wisten we nog niet. Dat zien we morgen wel. Ben benieuwd.