Zondag, 10 juli

Onze dag begon vandaag onvergetelijk:-). We kwamen beneden in de bar voor het ontbijt en werden verwelkomd door de muziek van George Baker, Una Paloma Blanca. Is het niet fantastisch... Van de week, in de het oude gedeelte van Shanghai hoorden we ook al No Limit van Two Unlimited. Toch leuk dat onze muziek zo ver komt. Na het ontbijt zijn we naar Century Park gegaan. Een aardig eind met de metro maar niet voor niets. Eigenlijk lijkt het heel veel op Central Park alleen moet je toegang betalen om er in te komen (1 euro per persoon). In de buurt van het park was het erg rustig. In heel Shanghai is het ontzettend druk en rumoerig maar hier was het echt stil. In het park hebben we een vierpersoons fiets gehuurd en een uur rondjes gefietst. Erg leuk om te doen en ook erg warm. Als je de temperaturen bij onze berichtjes ziet, lijkt het wel mee te vallen, maar ik weet niet wanneer en waar ze die temperatuur meten want het is hier elke dag boven de 35 graden en met een erg hoge luchtvochtigheid. Na een uur heb je geen droge draad meer aan je lijf, maar dat hebben alle Westerlingen dus dat valt niet meer op. Opvallend vind ik wel dat de Chinezen dat helemaal niet hebben. Wij puffen wat af, maar zij lijken nergens last van te hebben. In het park een lekkere Cornetto genomen want dat verdien je wel met een uur fietsen in dit weer. We drinken so wie so continue water en kopen zeker 5 liter per dag naast de nodige andere frisdrank.
Na het park zijn we gaan lunchen in een Franse lunchroom. Zag er erg leuk uit. De broodjes liggen allemaal in vakken. Je neemt een dienblad met twee hengsels en legt hierop de broodjes die je wilt gaan eten. Vervolgens geef je dit dienblad aan een serveerster en zoekt een plekje in de zaak. Daar komt dan een andere serveerster vragen wat je wilt drinken of dat je misschien nog ander eten wilt bestellen. In mijn beste Chinees is dat natuurlijk geen enkel probleem..... Maar goed we kregen onze broodjes en drinken, al kreeg Fei op een of andere manier geen bord maar dat is opgelost door een ander bord te pakken. Naast ons zat een gezin met vijf kinderen waarvan er eentje Engels sprak. Uiteindelijk kon hij ons vertellen hoe we naar ons volgend uitstapje moesten gaan. We wisten namelijk niet bij welke metrohalte we de Oriental Pearl Tower moesten vinden. Hij gelukkig wel.
Na de lunch zijn we dus vertrokken naar de Oriental Pearl Tower. De toren is uiteindelijk 468 meter hoog, maar je kunt hem maar tot ongeveer 270 m bezoeken. Dat hebben we dus gegaan. Ontzettend hoog met een erg mooi uitzicht. Het was vandaag redelijk helder weer. De vloer is gedeeltelijk van glas en dat maakt het niet minder eng. We hebben er een uurtje rondgekeken en zijn weer verder gegaan. Vlak bij de toren is een tunnel. De Bund Sightseeing Tunnel. Ik had er wel over gelezen maar kon me er niet zo veel bij voorstellen. Je maakt een tocht door een tunnel, onder de Huangpu rivier door. In de tunnel is een soort van lasershow. Ook had ik overal gelezen dat het te duur is. Namelijk 5 euro per persoon. Na afloop kan ik het eigenlijk nog steeds niet beter omschrijven en ja, het is te duur. Maar het is wel heel leuk en grappig om meegemaakt te hebben. Ik zal wel eens kijken of ik het filmpje kan plaatsen. De kinderen vonden het in ieder geval erg leuk en genoten er van.

We kwamen met de tunnel weer aan de andere kant van de rivier uit. Eigenlijk wilde ik nog een tijdje door de winkelstraat lopen, maar er zat geen energie meer in de loopbenen volgens de kinderen. We hebben de metro opgezocht en zijn terug gegaan naar het hotel. Even uitgerust, wat gegeten en gedronken en vervolgens nog een rondje in de buurt van het hotel gewandeld. Onderweg kip, rijst, maiskolven en een prutje opgehaald. Dit lijkt nu even heel Chinees maar was gewoon KFC:-). Overheerlijk. Ook nog twee gebakjes opgehaald. Ook al zo lekker!

Vanavond in de herberg onze treinkaartje geregeld voor a.s. woensdag als we naar Hangzhou vertrekken. Morgenochtend krijgen we ze. De kinderen hebben getafeltennist en ik heb in de massagestoel gezeten. Dat is nog eens lekker! Als ze niet zo duur waren zette ik er echt thuis eentje neer. Hierna een kopje koffie gedronken in de bar en daarna weer naar onze kamer.

Ik zit nu dit verslag te tikken en tegelijkertijd zitten we James Bond te kijken.

Morgenochtend gaan we hier in de buurt even op kofferjacht. Op de heenweg is onze koffer kapot gegaan, blijkt de rugzak van mijzelf erg onpraktisch en zijn de rugzakken van de kinderen te zwaar. Lekker handig dus. Zeker omdat je hier om de haverklap je rugzak of koffer door een scanner moet halen. Bij elk metrostation staat een scanner en daar moet alles doorheen. Zo ongeveer als bij ons op het vliegveld.

Morgenmiddag gaan het kindertehuis van Fei bezoeken. We worden om 13.00 uur opgehaald door een gids met een chauffeur.

Naar aanleiding van de vragen van diverse mensen vandaag nog maar eens aan de kinderen gevraagd hoe ze het hier nu vinden. Ze vinden het hier erg mooi en vinden het leuk om alles te bezoeken. Ze vinden het niet apart om hier te zijn, niet anders dan op vakantie in Frankrijk. Ze zeggen dat ze toch niet meer weten dat ze hier geboren zijn of hier gewoond hebben, dus dat het dan eigenlijk niet uitmaakt voor je gevoel. Wel vindt Fei het erg leuk om het kindertehuis te bezoeken. We zijn benieuwd! Met de geuren of iets dergelijks hebben ze ook niets. Qidi vindt het hier voornamelijk stinken of gewoon ruiken en Fei vindt het ook niet overal even lekker ruiken. Ze vinden wel dat de Chinezen op een aantal punten, bijvoorbeeld bij de metro, erg modern zijn. Er komen ook geen herinneringen terug. Nou, dat was het weer voor vandaag, op naar morgen!